Voorlopige evaluatie Team Frankie
Na de fotoreportages en videoverslagen, hier reeds een eerste evaluatie van Team Frankie na 4 wedstrijddagen. De eerste match was een forfait (natuurlijk was Team Frankie wél gemobiliseerd en dus ter plaatse) en telt dus niet mee. In de tweede match kreeg Team Frankie een serieuze opdoffer. 21 – 1!!! De coach kreeg het hard te verduren en reeds werd er hier en daar gemompeld dat er onvoldoende kwaliteit aanwezig was binnen het team. Maar, zo zegde Bredero wijze woorden, het kan verkeren …
De derde match luidde de kentering in. In de eerste helft speelde Team Frankie volgens de ‘Frankies Astonishing Trapezium’-tactiek. Het team speelde hoog, kort op de man en gaf haast geen kansen weg. Onder aanmoediging van onze cheerleeders, ‘Frankies Angels’ –Lieve beloofde zelfs een gratis pint per speciale verdienste - kapte onze targetman, Pietro, de vijandige keeper uit om vervolgens de bal subtiel in de hoek te leggen. 1-0 was de ruststand. Helaas na de pauze kwamen onze tegenstanders als een bende hongerige leeuwen van de bank en het werd alsnog 1 – 10. Conclusie: Team Frankie had progressie gemaakt, maar was nog niet in staat om de vereiste mentale en fysieke beschikbaarheid gedurende 50 minuten vol te houden (quoting Frankie Himself).
Tenslotte komen we zo bij de match van vorig weekend, wedstrijd 4. Neen, helaas, ook deze keer slaagde Team Frankie er niet in de volle pot mee naar huis te nemen. Maar, wat ‘the dudes in the team’ op de mat (of waren het stenen) legden mocht deze keer wel gezien worden. Tegen de machtige tegenstanders - Aemulatio et Imitatio toegepast op Julius Caesar, de Bello Gallico – van ’t Uilekot haalde Team Frankie een goed tot zeer goed niveau. Het was een aangenaam schouwspel, met als acteurs twee ploegen die wilden voetballen én winnen. Beide ploegen speelden intensief, maar zeer fair in een open wedstrijd. Er werd dan ook duchtig heen en weer gespeeld en beide ploegen kregen kansen. ’t Uilekot kwam op voorsprong, maar Team Frankie sloeg terug met een venijnige counter. Combinaties werden voor het eerst uitgevoerd, posities werden behouden en af en toe zelfs gewisseld, en na een prachtige aflegger van onze targetman slaagde ik erin de bal voor de tweede keer (nu eens met links) tegen de netten te trappen. Ondertussen nam onze Captain, El Cé plichtsbewust mijn positie in de verdediging over. Op de rechterflank schudden dJo en Davíde vlotte dribbels uit hun benen en van op links kwam er steeds dreiging dankzij het loopwerk van Coisinho en onze kapitein. Targetmannen Roberto en Pietro hielden de bal vooraan en probeerden (helaas deze wedstrijd zonder succes) de weg naar de netten te vinden. Op stilstaande fases (corners) wogen onze spitsen op de verdediging van de tegenstanders en kwamen de backs op om vanuit de 2e lijn op doel (soms toch) te trappen. Achteraan stond onze goalie, (El? Der? Niks lidwoord?) Claes, zoals steeds uitstekend in doel. Balletje links, balletje rechts, (bijna) allemaal rammelde hij ze spectaculair uit z’n kooi. Maar de tegenstanders waren sterk, zéér sterk – met speciale vermelding van de nummer 6 – en Team Frankie moest alsnog het onderspit delven met 7 – 2. Komende van 21-1 en 10-1 en gezien het niveau van de tegenstanders (oh-wat-waren-ze-sterk, zucht) is dit toch een verdienstelijk resultaat. We moeten dus vooral de positieve dingen uit deze wedstrijd, zoals boven vermeld, onthouden en dan zullen, met de opgedane ervaring en mits de nodige portie geluk, de resultaten logischerwijs volgen. Team Frankie, People, remember the name, Team in Progress.
De derde match luidde de kentering in. In de eerste helft speelde Team Frankie volgens de ‘Frankies Astonishing Trapezium’-tactiek. Het team speelde hoog, kort op de man en gaf haast geen kansen weg. Onder aanmoediging van onze cheerleeders, ‘Frankies Angels’ –Lieve beloofde zelfs een gratis pint per speciale verdienste - kapte onze targetman, Pietro, de vijandige keeper uit om vervolgens de bal subtiel in de hoek te leggen. 1-0 was de ruststand. Helaas na de pauze kwamen onze tegenstanders als een bende hongerige leeuwen van de bank en het werd alsnog 1 – 10. Conclusie: Team Frankie had progressie gemaakt, maar was nog niet in staat om de vereiste mentale en fysieke beschikbaarheid gedurende 50 minuten vol te houden (quoting Frankie Himself).
Tenslotte komen we zo bij de match van vorig weekend, wedstrijd 4. Neen, helaas, ook deze keer slaagde Team Frankie er niet in de volle pot mee naar huis te nemen. Maar, wat ‘the dudes in the team’ op de mat (of waren het stenen) legden mocht deze keer wel gezien worden. Tegen de machtige tegenstanders - Aemulatio et Imitatio toegepast op Julius Caesar, de Bello Gallico – van ’t Uilekot haalde Team Frankie een goed tot zeer goed niveau. Het was een aangenaam schouwspel, met als acteurs twee ploegen die wilden voetballen én winnen. Beide ploegen speelden intensief, maar zeer fair in een open wedstrijd. Er werd dan ook duchtig heen en weer gespeeld en beide ploegen kregen kansen. ’t Uilekot kwam op voorsprong, maar Team Frankie sloeg terug met een venijnige counter. Combinaties werden voor het eerst uitgevoerd, posities werden behouden en af en toe zelfs gewisseld, en na een prachtige aflegger van onze targetman slaagde ik erin de bal voor de tweede keer (nu eens met links) tegen de netten te trappen. Ondertussen nam onze Captain, El Cé plichtsbewust mijn positie in de verdediging over. Op de rechterflank schudden dJo en Davíde vlotte dribbels uit hun benen en van op links kwam er steeds dreiging dankzij het loopwerk van Coisinho en onze kapitein. Targetmannen Roberto en Pietro hielden de bal vooraan en probeerden (helaas deze wedstrijd zonder succes) de weg naar de netten te vinden. Op stilstaande fases (corners) wogen onze spitsen op de verdediging van de tegenstanders en kwamen de backs op om vanuit de 2e lijn op doel (soms toch) te trappen. Achteraan stond onze goalie, (El? Der? Niks lidwoord?) Claes, zoals steeds uitstekend in doel. Balletje links, balletje rechts, (bijna) allemaal rammelde hij ze spectaculair uit z’n kooi. Maar de tegenstanders waren sterk, zéér sterk – met speciale vermelding van de nummer 6 – en Team Frankie moest alsnog het onderspit delven met 7 – 2. Komende van 21-1 en 10-1 en gezien het niveau van de tegenstanders (oh-wat-waren-ze-sterk, zucht) is dit toch een verdienstelijk resultaat. We moeten dus vooral de positieve dingen uit deze wedstrijd, zoals boven vermeld, onthouden en dan zullen, met de opgedane ervaring en mits de nodige portie geluk, de resultaten logischerwijs volgen. Team Frankie, People, remember the name, Team in Progress.
Prijskampvraag van week luidt: Zoek stijldinkfiguren in bovenstaande dink. Hint: 1 gele briefkaart zal niet voldoende zijn. (à la Marcel uit Willy's & Marjetten)
1 opmerking:
coole namen
coisinho
Een reactie posten