Filmreview Control

Ha, de review van mijn waarde collega-blogger Kris zet me er toe aan om toch ook nog een woordje te typen over Control van Anton Corbijn. Een interview met de man zelf zit er voor onze jia-kas niet in denk ik? 25 000 Euro dagtarief als ik het goed gelezen heb? Ik kan het zelf haast niet geloven.

De film dan, control (naar het nummer She's lost control) vertelt het verhaal van Ian Curtis, frontman van de (post-)punk band Joy Division. Volgens de heer Corbijn staat vooral Curtis centraal in deze film en niet Joy Division. Toch zit er een hele hoop Joy Division-stuff in verwerkt. Als je de band en hun muziek een beetje kent is dat mooi meegenomen. Er zitten namelijk een paar anekdotes in de film. Ook de muziek is redelijk indrukwekkend: alles (met uitzondering van Love will tear us apart is ingespeeld door de acteurs. En hoe! Bovendien is er nauwelijks een verschil te zien tussen de acteurs en de echte Joy Division leden. Zelfs Ian's 'epileptic dance' (daar is de monkey dance niets tegen!!!)is verbazend goed nagespeeld. Wat wel waar is, is dat de overige bandleden en de hele factory-bende, waaronder onder andere presentator en geldschieter Tony Wilson niet echt zijn uitgewerkt. Hun karaktertrekken worden minder in de verf gezet zodat Curtis niet uit het middelpunt van de belangstelling zou verdwijnen. De film focust ook op Ian's epilepsie, de neveneffecten van bijbehorende geneesmiddelen en het dilemma waar hij mee geconfronteerd werd wanneer hij tussen zijn echtgenote Deborah Curtis en (Belgische) minnares Anique Honoré verzeild raakte.

De beelden van de film zouden screen per screen als foto kunnen doorgaan. Voor technische details ken ik er niet genoeg van om deftige commentaar te geven. Maar ik vond de zwart-wit beelden wel enorm indrukwekkend. De sfeer van de Joy Division songs wordt zeer goed overgebracht. Het plaatje klopt en dat is het minste dat ik kan zeggen. Het is ook een redelijk emotionele film die logischerwijs geen happy end kent. Hij is in elk geval een pak beter dan het op Kurt Cobain geïnspireerde Last days.

Als je hem te pakken krijgt: zeker de moeite !